هوش مصنوعی: شاعر در این متن از طوفان‌های مختلفی مانند طوفان نوح، سیل سخاوت و نعمت‌های بیش‌ازحد می‌گوید و بیان می‌کند که از این‌ها می‌گریزد. او احساس خجالت و شرمندگی از نعمت‌ها و عطایای فراوان دارد و از آنها دوری می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند طوفان نوح و سیل سخاوت نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۵۳

نه سیل است طوفان نوح است ویحک
من از نوح طوفان سزا می‌گریزم

ز ارجیش ز انعام صدر ریاست
ز فرط حیا بر ملا می‌گریزم

چو سیمرغ از آشیان سلیمان
سوی کوه قاف از حیا می‌گریزم

همه الغریق الغریق است بانگم
که من غرقه‌ام در شنا می‌گریزم

نمی‌خواستم رفت ز ارمن ولیکن
ز طوفان بی‌منتها می‌گریزم

خجل سارم از بس نوا و نوالش
کنون زان نوال و نوا می‌گریزم

به فریادم از بس عطای شگرفش
علی‌الله زنان از عطا می‌گریزم

رئیسم ز سیل سخا کرد غرقه
چو موران ز سیل سخا می‌گریزم
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۲ - در شکر ایادی و انعام رئیس شمس الدین والی ارجیش
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.