هوش مصنوعی: شاعر در این متن از دوستی‌های نادرست و منفعت‌طلبانه انتقاد می‌کند و بیان می‌کند که دوستی واقعی باید بدون غرض و بر اساس احترام متقابل باشد. او از دوست می‌خواهد که یا او را گرامی بدارد یا رهایش کند و شرط دوستی را رعایت عدالت و حمایت در برابر دشمنان می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق اجتماعی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعری ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۳۳۰

کیست ز اهل زمانه خاقانی
که تو اهل وفاش پنداری

دوستی کز سر غرض شد دوست
هان و هان تاش دوست نشماری

خواجه گوید که دوست دار توام
پاسخش ده که دوست چون داری

تا عزیزم مرا عزیز کنی
چون شد خوار خوار انگاری

یا بلندم کنی گه پستی
یا عزیزم کنی گه خواری

با من این دوستی به شرطی کن
کاخر آن شرط را بجای آری

کان خطائی که حق ز من بیند
گر تو بینی ز من نیازاری

ور شود خصم من زبردستی
زیر پای بلام مگذاری
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۹ - در مدح علاء الدین اتسز شاه خوارزم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.