هوش مصنوعی: این شعر به انتقاد شدید از فردی می‌پردازد که ادعای پیروی از علی(ع) را دارد اما در عمل شبیه یزید است. شاعر با استفاده از استعاره‌های تند، فرد مورد نظر را به دجال، حرام‌زاده، و سگ اصحاب کهف تشبیه می‌کند و او را فاقد هنر و فضیلت می‌داند. در نهایت، شاعر هشدار می‌دهد که با زبان تیغ‌مانند خود به او حمله خواهد کرد.
رده سنی: 18+ این شعر حاوی مفاهیم پیچیده، استعاره‌های تند و انتقادات شدید است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی تشبیهات ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۳۶۰ - در هجو یکی از وزرای شروان‌شاه

ای ظلم تو مخرب ملک یزیدیان
لاف از علی مزن که یزید دوم تویی

تو منکری که از لب عیسی نفس منم
من آگهم که از خر دجال دم تویی

لاف از هنر میار که بر مرکب هنر
جای عنان منم محل پاردم تویی

اندر حرام‌زادگی از استران دهر
آن ارجل درشت سر نرم سم تویی

قمی و درگزینی و کاشانی وزیر
در خواجگی سر آمدگانند گم تویی

اصحاب کهف‌وار ز ننگ تو زیر خاک
خفتند هر سه، رابعهم کلبهم تویی

خاقانی اشتلم به زبانی کند چو تیغ
بفکن سپر که بابت این اشتلم تویی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.