هوش مصنوعی: این متن به مقایسه‌ی عشق و عقل می‌پردازد و عشق را برتر از عقل می‌داند. شاعر بیان می‌کند که عقل درگیر تدبیر و اندیشه است، در حالی که عشق فراتر از این محدودیت‌ها حرکت می‌کند و به سطوح بالاتری از وجود می‌رسد. او عشق را به عنوان نیرویی قدرتمند و فراتر از درک عقلانی توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.

غزل شمارهٔ ۱۸۲

در میانِ عاشقان، عاقل مَبا
خاصه در عشقِ چُنین شیرین لِقا

دور بادا عاقلان از عاشقان
دور بادا بویِ گُلْخَن از صَبا

گَر دَرآیَد عاقلی گو راه نیست
وَرْ درآید عاشقی صَد مَرحَبا

عقل تا تَدبیر و اندیشه کُند
رَفته باشد عشق تا هفتم سَما

عقل تا جویَد شُتر از بَهرِ حَج
رَفته باشد عشق بر کوهِ صَفا

عشق آمد این دَهانَم را گرفت
که گُذر از شعر و بر شِعْرا بَرآ
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.