۳۳۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۴

شنیدم که بیوه‌زنی دردمند
همی گفت و رخ بر زمین می‌نهاد

هر آن کدخدا را که بر بیوه‌زن
ترحم نباشد زنش بیوه باد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵ - ظاهرا در ستایش صاحب دیوان است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.