هوش مصنوعی:
این متن به رفتار مناسب با افراد نیازمند کمک و ضعیف اشاره دارد. شاعر توصیه میکند که در برخورد با یار مغلوب و دردمند، به جای خشونت و سختگیری، با نرمی و لطف رفتار شود. همچنین هشدار میدهد که خشونت بیش از حد حتی از دشمن خونخوار نیز بدتر است.
رده سنی:
15+
مفاهیم اخلاقی و اجتماعی موجود در متن برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل میگیرد. همچنین استفاده از استعارههای شعری ممکن است برای کودکان کمسنوسال قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۲۰۱
دامن جامه که در خار مغیلان بگرفت
گر تو خواهی که به تندی برهانی بدری
یار مغلوب که در چنگ بداندیش افتاد
یاری آنست که نرمی کنی و لابهگری
ور به سختی و درشتی پی او خوای بود
تو از ان دشمن خونخواره ستمکارتری
کو هنوز از تن مسکین سر مویی نازرد
تو به نادانی تعجیل سرش را ببری
گر تو خواهی که به تندی برهانی بدری
یار مغلوب که در چنگ بداندیش افتاد
یاری آنست که نرمی کنی و لابهگری
ور به سختی و درشتی پی او خوای بود
تو از ان دشمن خونخواره ستمکارتری
کو هنوز از تن مسکین سر مویی نازرد
تو به نادانی تعجیل سرش را ببری
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.