هوش مصنوعی: این متن به ستایش یک پادشاه یا شخصیت برجسته می‌پردازد که دارای نور رایش غالب بر جهان است، همت او بر آفرینش چیره است و وجودش باعث رفع تنگی‌های زندگی می‌شود. همچنین، از قدرت و تأثیرگذاری او در جهان و تشبیه‌های زیبایی مانند دریا و ابر برای توصیف عظمت او استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است و استفاده از تشبیه‌ها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. درک کامل این متن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و مفاهیم انتزاعی دارد.

شمارهٔ ۴۱ - در مدح مجدالدین ابوطالب نعمه

آنکه بر سلطان گردون نور رایش غالبست
پادشاه آل یاسین مجد دین بوطالبست

آسمان همت خداوندی که همچون آسمان
همتش بر طول و عرض آفرینش غالبست

آنکه او تا در سرای آفرینش آمدست
تنگ عیشی از سرای آفرینش غایبست

بحر در موج شبانروزی دلش را زیر دست
ابر در باران نوروزی کفش را نایبست

آز محتاجان چو کلکش در مسیر آمد بسوخت
آز گویی دیو و کلک او شهاب ثاقبست

دی همی گفتم که از دیوان رای صائبش
آفتاب و ماه را هر روزی نوری راتبست

آسمان گفتا چه می‌گویی که گوید در جهان
پرتو نور نبوت را که رایی صایبست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰ - فی‌الحکمة
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.