هوش مصنوعی:
این شعر در ستایش فردی فرزانه و آزاده است که آزادی را از مادر به ارث برده است. شاعر بیان می‌کند که حتی اگر دلت برای یک لحظه به ما بند شود، فرمانروایی تو بر ما گشاده است. اگر تو نباشی، ما با غرامت و سختی مواجه می‌شویم. شاعر همچنین اشاره می‌کند که تو مانند روز روشن هستی و هر زمان که تو را می‌بینم، مانند بامداد است.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم عمیق مانند آزادی، فرزانگی و ستایش است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن 12 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۴۶ - بیگاه به حضرت رفت در عذر آن گوید
تو آن فرزانهٔ آزاد مردی
که آزادی ز مادر با تو زادست
دلت گر یک زمان در بند ما شد
به ما بر دست فرمانت گشادست
اگر بی‌تو نشستی بود ما را
غرامت را به جانی ایستادست
تو گر گویی که روز آمد به آخر
حدیثی از سر انصاف و دادست
ولیکن چون تویی روز زمانه
ترا هر گه که بینم بامدادست
که آزادی ز مادر با تو زادست
دلت گر یک زمان در بند ما شد
به ما بر دست فرمانت گشادست
اگر بی‌تو نشستی بود ما را
غرامت را به جانی ایستادست
تو گر گویی که روز آمد به آخر
حدیثی از سر انصاف و دادست
ولیکن چون تویی روز زمانه
ترا هر گه که بینم بامدادست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵ - در مدح مجدالدین ابوالحسن عمرانی و شکر نعمت او
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷ - در طلب جو این قطعه فرموده
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
