هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که از زمانی که فهمیده است مردم چه هستند، دیگر به دنبال ارتباط با دیگران نیست. او از مخاطب می‌خواهد اگر نشانه‌ای از انسانیت دارد به او نشان دهد و در عوض، اگر اقبال یاری کند، به او نشان خواهد داد که انسان واقعی کیست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انسانی است که درک آن ممکن است برای افراد زیر 16 سال دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۰۰
نیامدست مرا خویشتن دگر مردم
از آن زمان که بدانسته‌ام که مردم چیست
گرم نشان دهی از روی مردمی چه شود
چو بخت نیک نشانت دهم که مردم کیست
از آن زمان که بدانسته‌ام که مردم چیست
گرم نشان دهی از روی مردمی چه شود
چو بخت نیک نشانت دهم که مردم کیست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
