هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و وابستگی شدید خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حاضر است برای رسیدن به او هرگونه ننگ و سختی را تحمل کند. همچنین، او به تفاوت میان عشق خود به معشوق و رابطه‌ی معشوق با دیگران اشاره می‌کند و تأکید می‌نماید که عشق او به معشوق، مانند عبادت خداوند، پاک و بی‌شائبه است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه‌ی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند ننگ و جنگ با خدا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
شمارهٔ ۳۶۱
لنگ خواهی مرا روا باشد
دل از این من چگونه تنگ کنم
تا ترا من به قلتبانی تو
حاش لله که هیچ ننگ کنم
آن ترا از زن و مرا ز خدا
چون به میزان خود به سنگ کنم
تو بدان صلح کرده‌ای با زن
من بدین با خدای جنگ کنم
دل از این من چگونه تنگ کنم
تا ترا من به قلتبانی تو
حاش لله که هیچ ننگ کنم
آن ترا از زن و مرا ز خدا
چون به میزان خود به سنگ کنم
تو بدان صلح کرده‌ای با زن
من بدین با خدای جنگ کنم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۰ - در عذر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۲ - التماس کفش کند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
