هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش دانش، بخشش و ویژگی‌های اخلاقی یک شخصیت پرداخته است. از تشبیهات و استعاره‌های زیبا مانند «پیراهن دوران» و «دست مه و آفتاب در گردن» استفاده شده است. همچنین، اشاره‌ای به داستان یعقوب و پیراهن او دارد که نماد امید و رهایی است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به داستان یعقوب و پیراهن نیاز به پیشینه‌ای از ادبیات و فرهنگ دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.
شمارهٔ ۳۹۱ - پیراهن کتان سنبلی از فریدالدین کاتب خواهد
ای پایهٔ دانش از دلت عالی
وی دیدهٔ بخشش از کفت روشن
آمال و نسیم و بوی خلق تو
یعقوب و نسیم و بوی پیراهن
پیراهن مدت تو دوران را
تا حشر فرو گرفته پیرامن
همچون زه و جیب قدر و رایت را
دست مه و آفتاب در گردن
ایام گریز پای سرگردان
بر پای تو سر نهاده چون دامن
آیا به چه فن توانمت دیدن
ای در همه فن چو مردم یک فن
از جیب کتان سنبلیی تو
سر برزده قلتبانی یعنی من
وی دیدهٔ بخشش از کفت روشن
آمال و نسیم و بوی خلق تو
یعقوب و نسیم و بوی پیراهن
پیراهن مدت تو دوران را
تا حشر فرو گرفته پیرامن
همچون زه و جیب قدر و رایت را
دست مه و آفتاب در گردن
ایام گریز پای سرگردان
بر پای تو سر نهاده چون دامن
آیا به چه فن توانمت دیدن
ای در همه فن چو مردم یک فن
از جیب کتان سنبلیی تو
سر برزده قلتبانی یعنی من
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۰ - در علو همت و کمال نفس خود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۲ - در شکایت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
