هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از بی‌توجهی دیگران به یک شخصیت یا مفهوم (احتمالاً عشق یا حقیقت) شکایت می‌کند و اشاره می‌کند که وقتی نوبت به او رسید، آن شخصیت یا مفهوم به شکل غیرمنتظره‌ای تغییر کرد و از آنچه دیگران می‌گویند بدتر شد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و انتزاعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن شکایت‌آمیز و اشاره به تغییر ناگهانی ممکن است نیاز به تجربه‌ی زندگی بیشتری برای درک کامل داشته باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۸
ای سغبهٔ آنانکه نمی‌جویندت
شهری و دهی ز دور می‌بویندت
نوبت چو به ما رسید توسن گشتی
ای آن و از آن بتر که می‌گویندت
شهری و دهی ز دور می‌بویندت
نوبت چو به ما رسید توسن گشتی
ای آن و از آن بتر که می‌گویندت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
