هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و شوق به معشوق و جستجوی او سخن میگوید. شاعر از احساسات عمیق خود، از جمله شوق، عشق، و اشتیاق به دیدار معشوق و تجربههای روحانی و عرفانی صحبت میکند. او از معشوق به عنوان قمر و نور یاد میکند و از تأثیرات عمیق او بر قلب و روح خود میگوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعری کلاسیک ممکن است برای سنین پایینتر چالشبرانگیز باشد.
غزل شمارهٔ ۲۶۶
هَیَّجَ نَوْمی وَ نَفی رِیْح عَلَی الغَوْرِ هَفا
اَذْکَرَنیْ و امِضُهُ طیبَ زَمان سَلَفا
یا رَشَا اَلْحاظُهُ صَیَّرْنَ رُوْحی هَدَفا
یا قَمَرا الْفاضُهُ اَوْرَثْنَ قَلْبی شَرَفا
شَوَّقَنیْ ذَوَّقَنیْ اَدْرَکْنی اضحکنی
افقرنی اشکرنی صاحب جود و علا
اِذا حَذا طَیَّبَنیْ و اِنْ بَدا غَیَّبَنیْ
وَ اِنْ نَای شَیَّبَنی لا زالَ یَوْمُ المُلْتَقی
اَکْرِمْ بِحِبّی سامیا، اَضْحی لِصَیْد رامِیا
حَتّی رَمی بِاَسْهُم فیهِنَّ سُقْمی وَ شِفا
یا قَمَرَ الطَّوارِقِ، تاجا عَلَی المَفارِقِ
لاحَ مِنَ المَشارِقِ بَدَّلَ لَیْلَتی ضُحی
لاحَ مَفاز حَسَن، یَفْتَحُ عَنْها الوَسَنُ
یا ثِقَتیْ لا تَهِنُوا وَ اعْتَجِلوُا مُغْتَنِما
یا نَظَری ضِلَّ عَمی لِما غَمَضْت النَّظَرا؟
اَغْضَبَهُ فَاسْتَتَرا عادَ اِلی ما لا یُری
کُنْ دَنِفا مُقتَرِبا مُمْتَثِلا مُضْطَرِبا
مُنْتَقِلا مُغْتَرِبا مِثْلَ شِهاب فِی السَّما
یا مَنْ یَری وَ لا یُری، زالَ عَنِ العَیْنِ الکَری
قَلْبیْ عَشیق لِلسُّری فَانْتَهِضُوا لِماوَرا
اَذْکَرَنیْ و امِضُهُ طیبَ زَمان سَلَفا
یا رَشَا اَلْحاظُهُ صَیَّرْنَ رُوْحی هَدَفا
یا قَمَرا الْفاضُهُ اَوْرَثْنَ قَلْبی شَرَفا
شَوَّقَنیْ ذَوَّقَنیْ اَدْرَکْنی اضحکنی
افقرنی اشکرنی صاحب جود و علا
اِذا حَذا طَیَّبَنیْ و اِنْ بَدا غَیَّبَنیْ
وَ اِنْ نَای شَیَّبَنی لا زالَ یَوْمُ المُلْتَقی
اَکْرِمْ بِحِبّی سامیا، اَضْحی لِصَیْد رامِیا
حَتّی رَمی بِاَسْهُم فیهِنَّ سُقْمی وَ شِفا
یا قَمَرَ الطَّوارِقِ، تاجا عَلَی المَفارِقِ
لاحَ مِنَ المَشارِقِ بَدَّلَ لَیْلَتی ضُحی
لاحَ مَفاز حَسَن، یَفْتَحُ عَنْها الوَسَنُ
یا ثِقَتیْ لا تَهِنُوا وَ اعْتَجِلوُا مُغْتَنِما
یا نَظَری ضِلَّ عَمی لِما غَمَضْت النَّظَرا؟
اَغْضَبَهُ فَاسْتَتَرا عادَ اِلی ما لا یُری
کُنْ دَنِفا مُقتَرِبا مُمْتَثِلا مُضْطَرِبا
مُنْتَقِلا مُغْتَرِبا مِثْلَ شِهاب فِی السَّما
یا مَنْ یَری وَ لا یُری، زالَ عَنِ العَیْنِ الکَری
قَلْبیْ عَشیق لِلسُّری فَانْتَهِضُوا لِماوَرا
وزن: مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن (رجز مثمن مطوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.