هوش مصنوعی:
شاعر از شب و روز و گذر زمان سخن می‌گوید و احساس خود را نسبت به این تغییرات بیان می‌کند. او از شب و روز به عنوان پرده‌هایی یاد می‌کند که برمی‌خیزند و فرو می‌افتند و به زندگی انسان‌ها معنا می‌بخشند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم فلسفی و انتزاعی است که درک آن برای کودکان دشوار است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۱۱۸
صد پرده شبی فلک ز من بردارد
تا روز چو شب زپرده بیرون آرد
ار دست شب و روز به شب بگریزد
هر کس که چو روز من شبی بگذارد
تا روز چو شب زپرده بیرون آرد
ار دست شب و روز به شب بگریزد
هر کس که چو روز من شبی بگذارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
