هوش مصنوعی:
این متن درباره بی‌وفایی و فراموشی در عهد و پیمان است. شاعر از معشوق می‌خواهد که روی از وفا برنگرداند، چرا که هنوز امید به دیدار او در دلش زنده است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاطفی و اخلاقی موجود در متن برای درک و ارتباط بهتر، نیازمند سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی است که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
خود عهد کسی کسی چنین بگذارد
کاندر بد و نیک هیچ یادش نارد
جانا ز وفا روی مگردان که هنوز
خاک در تو نشان رویم دارد
کاندر بد و نیک هیچ یادش نارد
جانا ز وفا روی مگردان که هنوز
خاک در تو نشان رویم دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
