۵۲۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۷۳

طالَما بِتْنا بِلاکُمْ یا کِرامی وَ شْتَنا
یا حَبیبَ الرّوحِ اَیْنَ الْمُلْتَقیٰ اَوْحَشْتَنا

حَبَّذا شَمْسَ الْعُلیٰ مِنْ ساعَةٍ نَوَّرْتَنا
مَرْحَبًا بَدْرَ الدُّجیٰ مِنْ لَیْلَهٍ اَدْهَشْتَنا

لَیْسَ نَبْغی غَیْرَکُمْ قَدْ طالَ ما جَرَّبْتَنا
ما لَنا مَوْلًی سِواکُمْ طالَ ما فَتَّشْتَنا

یا نَسیمَ الصُّبْحِ اِنّی عِنْدَ ما بَشَّرْتَنی
یا خَیالَ الْوَصْلِ رُوحی عِنْدَ ما جَمَّشْتَنا

یا فِراقَ الشَّیْخِ شَمسِ الدّینِ مِنْ تَبْریزِنا
کَمْ تَریٰ فی وَجْهِنا آثارَ ما حَرَّشْتَنا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.