هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. شاعر از دلِ خون‌گریز و عشقی که او را به حرکت وامیدارد، یاد می‌کند و توصیه می‌کند که با دعا و صبر، روزهای سخت را پشت سر بگذارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و پرداختن به موضوعاتی مانند رنج و دعا ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌های ادبی و عرفانی این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۵۸
ای دل ز هزار دیده خون می‌راند
عشقی که ترا سلسله می‌جنباند
خوش خوش به دعای شب میفکن کارت
بنشین که به روز محنتت بنشاند
عشقی که ترا سلسله می‌جنباند
خوش خوش به دعای شب میفکن کارت
بنشین که به روز محنتت بنشاند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
