هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از دوستانی سخن می‌گوید که مانند گل‌ها در جهان ظاهر شدند، مدت کوتاهی زیبا و خوشبو بودند و سپس با آمدن بهار، یکی پس از دیگری از بین رفتند. این متن به زیبایی گذرا و ناپایداری زندگی اشاره دارد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از زیبایی و معنای آن لذت ببرند.
رباعی شمارهٔ ۱۷۱
یاران به جهان چشم چو گل بگشادند
هر یک دو سه روز رنگ و بویی دادند
چون راست که بر بهار دل بنهادند
ازبار یگان یگان فرو افتادند
هر یک دو سه روز رنگ و بویی دادند
چون راست که بر بهار دل بنهادند
ازبار یگان یگان فرو افتادند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
