۳۴۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۷۷

سَبَقَ الْجَدُّ اِلَیْنا نَزَلَ الْحِبُّ عَلَیْنا
سَکَنَ الْعِشْقُ لَدَیْنا فَسَکَنّا وَ ثَوَیْنا

زَمَنُ الصَّحْوِ نَدامَهْ زَمَنُ السُّکْرِ کَرامَهْ
خَطَرُ الْعِشْقِ سَلامَهْ فَفُتِنّا وَ فَنَیْنا

فَسَقانا وَ سَبانا وَ کَلانا وَ رَعانا
وَ مِنَ الْغَیبِ اَتانا فَدَعانا وَ اَتَیْنا

فَوَجَدْناهُ رَفیقًا وَ مَناصًا وَ طَریقًا
وَ شَرابًا وَ رَحیقًا فَسَقانا وَ سَقَیْنا

صَدَقَ الْعِشْقُ مَقالًا کَرَمُ الْغَیْبِ تَوالیٰ
وَ مِنَ الْخُلْفِ تَعالیٰ فَوَفانا وَ وَفَیْنا

مَلَأَ الطّارِقُ کاسًا طَرَدَ الْکاسُ نُعاسًا
مَهَّدَ السُّکْرُ اَساسًا وَ عَلیٰ ذاکَ بَنَیْنا

فَرَأَیْنا خَفِراتٍ وَ مَغانٍ حَسَناتٍ
سُرُجًا فی ظُلُماتٍ فَدُهِشْنا وَ هَوَیْنا

فَاِلَیْهِنَّ نَظَرْنا فَشَکَرْنا وَ سَکِرْنا
وَ مِنَ السُّکْرِ عَبَرْنا کَفَتِ الْعَبْرَةُ زَیْنا

فَرَجَعْنا بِیَسارٍ وَ رُبًّی ذاتِ قَرارٍ
وَ حَکَیْنا لِمُشاةٍ وَ شَهِدْنا وَ اَلَیْنا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.