هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش و توصیف شخصیتی معنوی و الهی میپردازد. او از نور و جمال این شخصیت سخن میگوید و تأثیرات معنوی و هدایتگرانهای که از او دریافت میکند را بیان میکند. شاعر همچنین از مشکلات و سختیهای راه رسیدن به این شخصیت سخن میگوید، اما تأکید میکند که این راه ارزشمند و هدایتگر است. در نهایت، شاعر از کسانی که از این شخصیت و فضایل او غافل هستند، ابراز تأسف میکند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعارههای پیچیده ممکن است برای سنین پایینتر چالشبرانگیز باشد.
غزل شمارهٔ ۲۷۶
یا خَفیَّ الْحُسْنِ بَیْنَ النّاسِ یا نُورَ الدُّجیٰ
اَنْتَ شَمْسُ الْحَقِّ تَخْفیٰ بَیْنَ شَعْشاعِ الضُّحیٰ
کادَ رَبُّ الْعَرْشِ یُخْفی حُسْنَهُ مِنْ نَفْسِهِ
غَیْرَةً مِنْهُ عَلیٰ ذاکَ الْکَمالِ الْمُنْتَهیٰ
لَیْتَنی یَوْمًا اَخِرُّ مَیِّتًا فی فَیِّهِ
اِنَّ فی مَوْتی هُناکَ دَوْلَةً لا تُرْتَجیٰ
فی غُبارِ نَعْلِهِ کُحْلٌ یُجَلّی عَنْ عَمًی
فی عُیُونِ فَضْلِهِ الْوافی زُلالٌ لِلظِّما
غَیْرَ اَنَّ السَّیْرَ وَ النَّقْلانَ فی ذاکَ الْهَویٰ
مُشْکِلٌ صَعْبٌ مَخُوفٌ فیهِ اِهْراقُ الدِّما
نُورُهُ یَهْدی اِلیٰ قَصْرٍ رَفیعٍ آمِنٍ
لا اُبالی مِنْ ضَلالٍ فیهِ لی هٰذَا الْهُدیٰ
اَبْشِری یا عَیْنُ مِنْ اِشْراقِ نُورٍ شامِلٍ
ما عَلَیْکِ مِنْ ضَریرٍ سَرْمَدی لا یَریٰ
اَصْبَحَتْ تَبْریزُ عِنْدی قِبْلَةً اَوْ مَشْرِقًا
ساعَةً اَضْحیٰ لِنُورٍ ساعَةً اَبْغی الصَّلا
اَیُهَا السّاقی ٔأدِرْ کَأْسَ الْبَقا مِنْ حُبِّهِ
طالَما بِتْنا مَریضًا نَبْتَغی هٰذَا الشِّفا
لا نُبالی مِنْ لَیالٍ شَیَّبَتْنا بُرْهَةً
بَعْدَ ما صِرْنا شَبابًا مِنْ رَحیقٍ دائِما
اَیُّهَا الصّاحُونَ فی اَیّامِهِ تَعْسًا لَکُم
اِشْرَبُوا اِخْوانَنا مِنْ کَأْسِهِ طُوبیٰ لَنا
حَصْحَصَ الْحَقُّ الْحَقیقُ الْمُسْتَضی مِنْ فَضْلِهِ
سَوْفَ یَهْدِی النّاسَ مِنْ ظُلْماتِهِمْ نَحْوَ الْفَضا
یا لَها مِنْ سُوءِ حَظِّ مُعرِضٍ عَنْ فَضْلِهِ
مُنْکِرٍ مُسْتَکْبِرٍ حَیْرانَ فی وادِی الرَّدیٰ
مُعْرِضٍ عَنْ عَیْنِ عَدْلٍ مُسْتَدیمٍ لِلْبَقا
طالِبٍ لِلْماءِ فی وَسْواسِ یَوْمٍ لِلْکَریٰ
عَیْنَ بَحْرٍ فُجِّرَتْ مِنْ اَرْضِ تَبریزٍ لَها
اَرْضَ تَبریزٍ فِداکِ رُوحُنا نِعْمَ الثَّریٰ
اَنْتَ شَمْسُ الْحَقِّ تَخْفیٰ بَیْنَ شَعْشاعِ الضُّحیٰ
کادَ رَبُّ الْعَرْشِ یُخْفی حُسْنَهُ مِنْ نَفْسِهِ
غَیْرَةً مِنْهُ عَلیٰ ذاکَ الْکَمالِ الْمُنْتَهیٰ
لَیْتَنی یَوْمًا اَخِرُّ مَیِّتًا فی فَیِّهِ
اِنَّ فی مَوْتی هُناکَ دَوْلَةً لا تُرْتَجیٰ
فی غُبارِ نَعْلِهِ کُحْلٌ یُجَلّی عَنْ عَمًی
فی عُیُونِ فَضْلِهِ الْوافی زُلالٌ لِلظِّما
غَیْرَ اَنَّ السَّیْرَ وَ النَّقْلانَ فی ذاکَ الْهَویٰ
مُشْکِلٌ صَعْبٌ مَخُوفٌ فیهِ اِهْراقُ الدِّما
نُورُهُ یَهْدی اِلیٰ قَصْرٍ رَفیعٍ آمِنٍ
لا اُبالی مِنْ ضَلالٍ فیهِ لی هٰذَا الْهُدیٰ
اَبْشِری یا عَیْنُ مِنْ اِشْراقِ نُورٍ شامِلٍ
ما عَلَیْکِ مِنْ ضَریرٍ سَرْمَدی لا یَریٰ
اَصْبَحَتْ تَبْریزُ عِنْدی قِبْلَةً اَوْ مَشْرِقًا
ساعَةً اَضْحیٰ لِنُورٍ ساعَةً اَبْغی الصَّلا
اَیُهَا السّاقی ٔأدِرْ کَأْسَ الْبَقا مِنْ حُبِّهِ
طالَما بِتْنا مَریضًا نَبْتَغی هٰذَا الشِّفا
لا نُبالی مِنْ لَیالٍ شَیَّبَتْنا بُرْهَةً
بَعْدَ ما صِرْنا شَبابًا مِنْ رَحیقٍ دائِما
اَیُّهَا الصّاحُونَ فی اَیّامِهِ تَعْسًا لَکُم
اِشْرَبُوا اِخْوانَنا مِنْ کَأْسِهِ طُوبیٰ لَنا
حَصْحَصَ الْحَقُّ الْحَقیقُ الْمُسْتَضی مِنْ فَضْلِهِ
سَوْفَ یَهْدِی النّاسَ مِنْ ظُلْماتِهِمْ نَحْوَ الْفَضا
یا لَها مِنْ سُوءِ حَظِّ مُعرِضٍ عَنْ فَضْلِهِ
مُنْکِرٍ مُسْتَکْبِرٍ حَیْرانَ فی وادِی الرَّدیٰ
مُعْرِضٍ عَنْ عَیْنِ عَدْلٍ مُسْتَدیمٍ لِلْبَقا
طالِبٍ لِلْماءِ فی وَسْواسِ یَوْمٍ لِلْکَریٰ
عَیْنَ بَحْرٍ فُجِّرَتْ مِنْ اَرْضِ تَبریزٍ لَها
اَرْضَ تَبریزٍ فِداکِ رُوحُنا نِعْمَ الثَّریٰ
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.