هوش مصنوعی: شاعر از ناامیدی و رنج‌های خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود تلاش‌هایش، هیچ درب امیدی به رویش باز نمی‌شود و غم عشق بر دردهایش می‌افزاید.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و ناامیدی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. درک کامل آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.

رباعی شمارهٔ ۲۰۹

یک در فلک از امید من نگشاید
یک کار من از زمانه می‌برناید

جان می‌کاهد غم تو می‌افزاید
در محنت من دگرچه می‌درباید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۰۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.