۳۲۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲

گر آدمی ای دور شو از دمدمه ها
ور گرگ نه‌ای مگرد گرد رمه ها

تا کی ز برای جستن آب رخی؟
از گردن خود فرونه این مظلمه ها
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.