هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دوست خود می‌خواهد که در فصل بهار و زمان شکوفایی گل‌ها، زاهد نباشد و از زندگی لذت ببرد. او معتقد است که در چنین زمانی، پرهیز از شراب و لذت‌های زندگی نشانه‌ای از ناپختگی است.
رده سنی: 16+ اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر معانی شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۶

ای دوست، کنون که بوی گل حامی ماست
زاهد بودن موجب بدنامی ماست

فصل گل و باغ تازه و صحرا خوش
بی‌بادهٔ خام بودن از خامی ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.