هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها به زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند و از خال روی صورت و زلف او به عنوان نمادهایی از جذابیت و دل‌ربایی یاد می‌کند. همچنین، شاعر با اشاره به 'چاه زنخدان' و 'مردم دیده'، از عشق و شیفتگی خود سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و عمق احساسات بیان‌شده نیاز به بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۷
خال تو به هر حال پسندیدهٔ ماست
زلف تو چو حال دل غم دیدهٔ ماست
آن خال که بر چاه زنخدان داری
تر می‌دارش که مردم دیدهٔ ماست
زلف تو چو حال دل غم دیدهٔ ماست
آن خال که بر چاه زنخدان داری
تر می‌دارش که مردم دیدهٔ ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
