هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق پرشور و نهفته خود سخن می‌گوید که مانند گوهری ناسفته در دلش بوده و زمانی که به جانش رسید، آشکار شد. همچنین، او زیبایی بینظیر ابروی معشوق را ستایش می‌کند که مانند طاقی بی‌همتاست.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب مخاطبان با درک بالاتر از عواطف انسانی است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای گروه‌های سنی پایین پیچیده باشد.
رباعی شمارهٔ ۷۷
لعلت که پر از گوهر ناسفت آمد
چون طاق دو ابروی تو بی‌جفت آمد
من عشق ترا نهفته بودم در دل
چون کار به جان رسید در گفت آمد
چون طاق دو ابروی تو بی‌جفت آمد
من عشق ترا نهفته بودم در دل
چون کار به جان رسید در گفت آمد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
