هوش مصنوعی:
شاعر از بی‌توجهی معشوق شکایت می‌کند و آرزو می‌کند که معشوق حداقل گاهی به او نگاه کند یا دو بوسه در روز به او هدیه دهد، زیرا حتی این مقدار کم نیز بهتر از بی‌توجهی کامل است.
رده سنی:
16+
متن یک شعر عاشقانه کلاسیک است که درک آن نیاز به آشنایی با ادبیات و احساسات پیچیده عاشقانه دارد. این نوع محتوا برای کودکان مناسب نیست، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند آن را درک و با آن ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۱۷۴
ترسم رسد از من به تو آهی روزی
زیرا که نمیکنی نگاهی روزی
گر می‌ندهی دو بوسه هر روز، ای ماه
آخر کم از آن که هر به ماهی روزی
زیرا که نمیکنی نگاهی روزی
گر می‌ندهی دو بوسه هر روز، ای ماه
آخر کم از آن که هر به ماهی روزی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
