هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که در آتش عشق و احساسات خود می‌سوزد و آرزو دارد لحظه‌ای عشق را فراموش کند. حتی اگر این فراموشی باعث بیهوشی عقل شود، حاضر است در جام شراب، معشوق را بنوشد و با او یکی شود.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های مربوط به شراب و مستی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، درک کامل این متن نیاز به بلوغ عاطفی و شناختی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۱۵
در آتش خویش چون دمی جوش کنم
خواهم که دمی تو را فراموش کنم
گیرم جانی که عقل بیهوش کند
در جام درآئی و تو را نوش کنم
خواهم که دمی تو را فراموش کنم
گیرم جانی که عقل بیهوش کند
در جام درآئی و تو را نوش کنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
