هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و دلدادگی خود به معشوق سخن می‌گوید و خود را در برابر آتش وجود معشوق، همچون روغنی می‌داند که می‌سوزد. او نور لطیف معشوق را منبع حیات و جان می‌داند و خود را دودی می‌پندارد که به گرد معشوق می‌چرخد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند آتش، روغن، نور و دود نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۴۰
من عادت و خوی آن صنم میدانم
او آتش و من چو روغنم میدانم
از نور لطیف او است جان می‌بیند
آن دود به گرد او منم میدانم
او آتش و من چو روغنم میدانم
از نور لطیف او است جان می‌بیند
آن دود به گرد او منم میدانم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
