هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از طمع و وفا سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که اگرچه ممکن است عیوبی در خود ببیند، اما دیگران را مقصر نمی‌داند. همچنین، اگر دیگران عیوبی را به او نسبت دهند، در هجران و دوری، باز هم به آن‌ها توجهی نمی‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۳۸۳

آنکو طمع وفا برد بر شکران
بر خویش بزد عیب و نزد بر شکران

ور شکران نهاد انگشت به عیب
در هجر بسی دست گزد بر شکران
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۸۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.