۲۹۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۴۲۸

این بنده مراعات نداند کردن
زیرا که به گل رفته فرو تا گردن

این مستی ما چو مستی مستان نیست
پیداست حد مستی افیون خوردن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۲۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.