هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از دیدگان خود سخن می‌گوید که از او دور نشده‌اند و سلامت صد چشمی که از رنجور است را از او می‌خواهد. او بیان می‌کند که اگر کج بنگرد، پس چه کسی می‌تواند کجی را راست کند و اگر شب باشد، چگونه می‌توان نور را از او طلبید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۴۲۹
این دیدهٔ من کز نگرد دور از من
ای صحت صد دیدهٔ رنجور از من
گر کژ نگرم پس به که کژ راست شود
ور شب باشم چون طلبی نور از من
ای صحت صد دیدهٔ رنجور از من
گر کژ نگرم پس به که کژ راست شود
ور شب باشم چون طلبی نور از من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۲۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
