هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از احساس غم و تنهایی خود در غیاب معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که بدون حضور او، حتی زیبایی‌های طبیعت مانند ماه نیز برایش لذتبخش نیست و احساس شرم و خجالت دارد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۵۵۴
ای ماه چو ابر بس گرستم بی‌تو
در مه به نشاط ننگریستم بی‌تو
برخاستم از جان تو نشستم بی‌تو
وز شرم به مردم چو نرستم بی‌تو
در مه به نشاط ننگریستم بی‌تو
برخاستم از جان تو نشستم بی‌تو
وز شرم به مردم چو نرستم بی‌تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۵۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
