هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و دلبستگی خود به معشوق سخن می‌گوید. او از خنده‌ی معشوق که دلش را شاد می‌کند و از زلف پراکنده‌ی او که غمش را افزایش می‌دهد، یاد می‌کند. همچنین اشاره می‌کند که معشوق با نوشتن خطی (نامه‌ای) او را به بندگی خود درآورده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۵۶۰
ترکی که دلم شاد کند خندهٔ او
دارد به غمم زلف پراکندهٔ او
بستد ز من او خطی به آزادی خویش
آورد خطی که من شدم بندهٔ او
دارد به غمم زلف پراکندهٔ او
بستد ز من او خطی به آزادی خویش
آورد خطی که من شدم بندهٔ او
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۵۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
