هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از یار خود می‌خواهد که از خواب بیدار شود و مانند روز رستاخیز برخیزد. او از یار می‌خواهد که شراب بریزد و از زندگی لذت ببرد، چرا که وقتی خودش چنین شده است، چرا باید از آن بگریزد.
رده سنی:
18+
اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامناسب یا غیرقابل درک باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۷۶۴
ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی
برخیزد رستخیز چون برخیزی
می‌ریز شراب را که خوش می‌ریزی
چون خویش چنین شدی چرا بگریزی
برخیزد رستخیز چون برخیزی
می‌ریز شراب را که خوش می‌ریزی
چون خویش چنین شدی چرا بگریزی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۶۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
