هوش مصنوعی:
در این شعر، دل از شخص می‌پرسد که به دنبال چه کسی می‌گردد و چرا در جهان سرگشته است. شخص پاسخ می‌دهد که دل خودش همان جواب را به او خواهد داد و او را به خودش ارجاع می‌دهد. این متن بیانگر جستجوی درونی و رابطه‌ی عرفانی بین انسان و دلش است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد و نیاز به بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۸۷۴
دل گفت مرا بگو کرا می‌جوئی
بر گرد جهان خیره چرا می‌پوئی
گفتم که برو مرا همین خواهی گفت
سرگشته من از توام مرا می‌گوئی
بر گرد جهان خیره چرا می‌پوئی
گفتم که برو مرا همین خواهی گفت
سرگشته من از توام مرا می‌گوئی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۷۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
