۲۸۶ بار خوانده شده

تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۲

چه حاجت است به رهبر، که گوشهٔ چشمش
کشد چو سرمه به خویش از هزار میل مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.