هوش مصنوعی: این متن از مولانا است و به موضوع عشق الهی و رهایی از قید نفس و دنیای مادی می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که در راه عشق بمیرد و از مرگ نترسد، زیرا با این مرگ به زندگی حقیقی و روحانی دست می‌یابد. او همچنین از رهایی از زندان نفس و رسیدن به مقام والای روحانی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. این متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا بتواند به درستی درک و تفسیر شود.

غزل شمارهٔ ۶۳۶

بِمیرید بِمیرید دَرین عشقْ بِمیرید
دَرین عشقْ چو مُردید همه روحْ پَذیرید

بِمیرید بِمیرید وَزین مرگ مَتَرسید
کَزین خاکْ بَرآیید سَماواتْ بگیرید

بِمیرید بِمیرید وَزین نَفْس بِبُرّید
که این نَفسْ چو بَند است و شما همچو اسیرید

یکی تیشه بگیرید پِیِ حُفرهٔ زندان
چو زندانْ بِشِکَستید همه شاه و اَمیرید

بِمیرید بِمیرید به پیشِ شَهِ زیبا
بَرِ شاه چو مُردید همه شاه و شَهیرید

بِمیرید بِمیرید وَزین اَبر بَرآیید
چو زینْ ابر بَرآیید همه بَدْرِ مُنیرید

خَموشید خَموشید خَموشی دَمِ مرگ است
هم از زندگی است این که زِ خاموش نَفیرید
وزن: مفاعیل مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.