آن سُرخ قَبایی که چو مَهْ پار بَرآمَد
اِمْسال دَرین خِرقهٔ زَنگار بَرآمَد

آن تُرک که آن سال به یَغْماش بِدیدی
آن است که اِمْسال عَرَب وار بَرآمَد

آن یارْ همان است اگر جامه دِگَر شُد
آن جامه بَدَل کرد و دِگَربار بَرآمَد

آن بادهْ همان است اگر شیشه بَدَل شُد
بِنْگَر که چه خوش بر سَرِ خَمّار بَرآمَد

شبْ رفت حَریفانِ صَبوحی بِکُجایید؟
کان مَشْعَله از روزَنِ اَسْرار بَرآمَد

رومی پنهان گشت چو دورانِ حَبَش دید
امروزْ دَرین لشکرِ جَرّار بَرآمَد

شَمسُ الْحَقِ تبریز رَسیده‌ست بگویید
کَزْ چَرخِ صَفا آن مَهِ اَنْوار بَرآمَد