هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و علاقه‌اش به معشوق سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که عاقلان با معشوق کوتاه سخن می‌گویند، اما عاشقان سخنان طولانی و عمیق دارند. شاعر از سجده و نماز به عنوان نشانه‌هایی از عشقش یاد می‌کند و از ناز و نیازهای خود سخن می‌گوید. او همچنین از بی‌توجهی معشوق به سخنانش گلایه می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
غزل شمارهٔ ۷۲۵
کَس با چو تو یارْ راز گوید؟
یا قِصّهٔ خویشْ بازگوید؟
عاقل کرده‌ست با تو کوتاه
لیکِن عاشقْ دِراز گوید
از عشقِ تو در سُجود اُفْتَد
سودایِ تو در نماز گوید
از نازْ همه دروغ گویی
آنچْ این دِلَم از نیاز گوید
من هَمچو اَیازَم و تو مَحمود
بِشْنو سُخنی کَایاز گوید
پیشِ تو کسی حَدیثِ من گفت
گفتی تو که او مَجاز گوید
چون زَر سُخَنانِ من شنیدی
گفتی به طَریقِ گاز گوید
کَس با چو تو یارْ راز گوید؟
یا قِصّهٔ خویشْ بازگوید؟
عاقل کرده‌ست با تو کوتاه
لیکِن عاشقْ دِراز گوید
از عشقِ تو در سُجود اُفْتَد
سودایِ تو در نماز گوید
یا قِصّهٔ خویشْ بازگوید؟
عاقل کرده‌ست با تو کوتاه
لیکِن عاشقْ دِراز گوید
از عشقِ تو در سُجود اُفْتَد
سودایِ تو در نماز گوید
از نازْ همه دروغ گویی
آنچْ این دِلَم از نیاز گوید
من هَمچو اَیازَم و تو مَحمود
بِشْنو سُخنی کَایاز گوید
پیشِ تو کسی حَدیثِ من گفت
گفتی تو که او مَجاز گوید
چون زَر سُخَنانِ من شنیدی
گفتی به طَریقِ گاز گوید
کَس با چو تو یارْ راز گوید؟
یا قِصّهٔ خویشْ بازگوید؟
عاقل کرده‌ست با تو کوتاه
لیکِن عاشقْ دِراز گوید
از عشقِ تو در سُجود اُفْتَد
سودایِ تو در نماز گوید
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
