از دِلْبَرِ ما نشان کِه دارد؟‌
در خانه مَهی نَهانْ کِه دارد؟

بی دیده جَمالِ او کِه بیند؟‌
بیرون زِ جهان جهانْ کِه دارد؟

آن تیر که جانْ شِکارِ آن است‌
بِنْمایْ که آن کَمان کِه دارد؟

در هر طَرَفی یکی نِگاری‌ست‌
صوفی تو نِگَر که آن کِه دارد

این صورتِ خَلْق جُمله نَقْش اند‌
هم جان دانَد که جان کِه دارد

این جُمله گدا و خوشه چین اَند‌
آن دستِ گُهَر فَشان کِه دارد؟

قُلّاب شُدند جُمله عالَم
آخِر خَبَری زِ کان کِه دارد؟

شاد است زمانْ به شَمسِ تبریز‌
آخِر بِنِگَر زمان کِه دارد؟