هوش مصنوعی: این متن با استفاده از تمثیل مورچه‌ای که به حرص و طمع دانه‌ها گرفتار می‌شود، به انسان‌ها هشدار می‌دهد که حرص و دنیاطلبی باعث نابودی آن‌ها می‌شود. مرگ به‌طور ناگهانی فرا می‌رسد و همه چیز را از بین می‌برد، بنابراین نباید به جمع‌آوری بیش از حد نیاز خود مشغول شد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

الحکایه و التمثیل

بگوش خود شنودستم ز هر کس
که موری را بسالی دانهٔ بس

ز حرص خود کند در خاک روزن
گهی گندم کشد گه جوگه ارزن

اگر بادی برآید از زمانه
نه او ماند نه آن روزن نه دانه

چو او را دانهٔ سالی تمام است
فزون از دانهٔ جستن حرام است

مثال مردم آمد حال آن مور
که نه تن دارد و نه عقل و نه زور

شده در دست حرص خود گرفتار
بنام و ننگ و نیک و بد گرفتار

همی ناگاه مرگ آید فرازش
کند از هرچ دارد خوی بازش

هر آن چیزی که آنرا دوست تر داشت
دلش باید ازو ناکام برداشت

چو بستاند اجل ناگاه جانش
سر آرد جملهٔ کار جهانش

نه او ماند نه آن حرصش که بیش است
کدامین خواجه صد درویش پیش است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحکایه و التمثیل
گوهر بعدی:الحکایه و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.