هوش مصنوعی: این شعر درویشی را بیان می‌کند که سه آرزو از خدا دارد: مرگ آرام در خواب، خوابی تا قیامت، و چیزی که قابل بیان نیست. او از گذرا بودن زندگی و فراموش شدن پس از مرگ می‌گوید و تأکید می‌کند که بسیاری قبل از او رفته‌اند و او نیز همان راه را خواهد پیمود. شعر با یادآوری خاموشی ابدی و پایان زندگی به پایان می‌رسد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی درباره مرگ و زندگی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است باعث سردرگمی یا اضطراب شود. همچنین، زبان شعر کلاسیک و نمادین آن برای مخاطبان با سن بالاتر مناسب‌تر است.

الحکایه و التمثیل

نکو گفتست آن درویش حالی
که می‌خواهم سه چیز از حق تعالی

یکی در خواب مرگی با سلامت
دوم در مرگ خوابی تا قیامت

سیم چیزی که گفتن را نشاید
چه گویم زانک در گفتن نیاید

خداوندا بفضلت دل قوی باد
کسی کز ما کند بر نیکویی یاد

قرین نور باد آن پاک رایی
که این گوینده را گوید دعایی

گرت در جام خود خونیست برخیز
ز چشم خون فشان بر خاک ما ریز

که بعد از ما عزیزان وفادار
بخاک ما فرو گویند بسیار

کنند از دل بسوی ما خطابی
ولی از گور ما ناید جوابی

بسی خونها بخوردند و برفتند
بدرد و غصه زیر خاک خفتند

کنون ما نیز خون خوردیم و رفتیم
بدرد و غصه زیر خاک خفتیم

بسی گفتیم و خاموشی گزیدیم
ز گویایی بخاموشی رسیدیم

خموشانند زیر خاک بسیار
نبینم من ازیشان کس خبردار

هزاران جان پاک از قالب پاک
فدای این همه روهای پر خاک

چرا چندین سخن بایست گفتن
چو زیر خاک می‌بایست خفتن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحکایه و التمثیل
گوهر بعدی:الحکایه و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.