هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و غم سخن می‌گوید. او از احساسات خود نسبت به معشوق و تأثیرات عشق بر روح و جسمش صحبت می‌کند. همچنین، شاعر به مفاهیمی مانند ظلم، آزادی، و زیبایی طبیعت اشاره می‌کند و از تأثیرات عشق بر جهان و آسمان می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم فلسفی و عاطفی موجود در متن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد.
غزل شمارهٔ ۷۸۱
در دِلَم چون غَمَت ای سَروِ رَوان بَرخیزد
هَمچو سَروْ این تَنِ من بی‌دل و جان بَرخیزد
من گُمانَم تو عِیان پیشِ تو من مَحْو بِهْ‌اَم
چون عِیان جِلْوه کُند چهره گُمان بَرخیزد
چون رَسَد سَنْجَقِ تو در سِتَمِسْتانِ جهان
ظُلْم کوتَه شود و کوچ و قَلان بَرخیزد
بر حِصارِ فَلَک اَرْ خوبیِ تو حَمله بَرَد
از مُقیمانِ فَلَک بانگِ اَمان بَرخیزد
بُگْذر از باغِ جهانْ یک سَحَر ای رَشکِ بهار
تا زِ گُلْزار چَمَنْ رَسمِ خَزان بَرخیزد
پُشتِ اَفْلاک خَمیدهست ازین بارِ گِران
زِ سَبُک روحیِ تو بارِ گِران بَرخیزد
من چو از تیرِ تواَم بال و پَرَم دِهْ بِپَران
خوش پَرَد تیرْ زمانی که کَمان بَرخیزد
رَمِه خُفتهست و هَمی‌گردد گُرگ از چپ و راست
سگِ ما بانگ زَنَد تا که شَبان بَرخیزد
هین خَمُش دلْ پنهان است چو رَگْ زیرِ زبان
آشکارا شود آن رَگْ چو زبان بَرخیزد
این مُجاباتِ مُجیر است در آن قِطعه که گفت
بر سَرِ کویِ تو عقل از سَرِ جان بَرخیزد
هَمچو سَروْ این تَنِ من بی‌دل و جان بَرخیزد
من گُمانَم تو عِیان پیشِ تو من مَحْو بِهْ‌اَم
چون عِیان جِلْوه کُند چهره گُمان بَرخیزد
چون رَسَد سَنْجَقِ تو در سِتَمِسْتانِ جهان
ظُلْم کوتَه شود و کوچ و قَلان بَرخیزد
بر حِصارِ فَلَک اَرْ خوبیِ تو حَمله بَرَد
از مُقیمانِ فَلَک بانگِ اَمان بَرخیزد
بُگْذر از باغِ جهانْ یک سَحَر ای رَشکِ بهار
تا زِ گُلْزار چَمَنْ رَسمِ خَزان بَرخیزد
پُشتِ اَفْلاک خَمیدهست ازین بارِ گِران
زِ سَبُک روحیِ تو بارِ گِران بَرخیزد
من چو از تیرِ تواَم بال و پَرَم دِهْ بِپَران
خوش پَرَد تیرْ زمانی که کَمان بَرخیزد
رَمِه خُفتهست و هَمی‌گردد گُرگ از چپ و راست
سگِ ما بانگ زَنَد تا که شَبان بَرخیزد
هین خَمُش دلْ پنهان است چو رَگْ زیرِ زبان
آشکارا شود آن رَگْ چو زبان بَرخیزد
این مُجاباتِ مُجیر است در آن قِطعه که گفت
بر سَرِ کویِ تو عقل از سَرِ جان بَرخیزد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۸۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
