هوش مصنوعی: این متن درباره عشق و اشتیاق بی‌قرار و کنترل‌ناپذیر است که مانند دریا نمی‌توان آن را محدود کرد. شاعر از ناتوانی در آرام کردن این احساس و مهار آن سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲

این سودایی که میدواند ما را
هرگز نتوان نشاند این سودا را

گویند که خویش را فرود آر آخر
دربند چگونه آورم دریا را
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.