هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر به روزی اشاره می‌کند که با وجود زنده بودن، به‌گونه‌ای معنوی مرده‌اند. آن‌ها از هزاران عالم طلب کرده‌اند و راهی را پیموده‌اند که بسیاری از هشیاران در آن سوخته‌اند، اما خودشان در مستی و بیخودی غرق شده‌اند.
رده سنی:
18+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'مستی' و 'بیخودی' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۴
زان روز که ما به زندگانی مُردیم
گوی طلب از هزار عالم بُردیم
راهی که در او هزار هشیار بسوخت
در مستی خویش و بیخودی بسپُردیم
گوی طلب از هزار عالم بُردیم
راهی که در او هزار هشیار بسوخت
در مستی خویش و بیخودی بسپُردیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
