هوش مصنوعی: شاعر در این متن از پرواز و گستردگی دل خود سخن می‌گوید که به همه سوی جهان رفته و در نهایت، هر دو جهان را به نقطه‌ای بازگردانده است. این بیان می‌تواند نمادی از سفر روحانی یا عرفانی باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۲

مرغ دل من ز بس که پرواز آورد
عالم عالم، جهان جهان، راز آورد

چندان به همه سوی جهان بیرون شد
کاین هر دو جهان به نقطهای باز آورد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.