هوش مصنوعی: این متن به موضوع گذر عمر و مرگ می‌پردازد و تأکید می‌کند که انسان باید از زمان حال بهره ببرد و به فکر آینده باشد. همچنین، متن به اهمیت پرورش روح و حکمت اشاره می‌کند و از مرگ به عنوان واقعیتی اجتناب‌ناپذیر یاد می‌کند که باید با آگاهی و عقلانیت با آن مواجه شد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، موضوع مرگ و گذر زمان ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین و نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۸۲۳

عُمر بر اومیدِ فردا می‌رَوَد
غافلانه سویِ غوغا می‌رَوَد

روزگارِ خویش را امروز دان
بِنْگَرَش تا در چه سودا می‌رَوَد

گَهْ به کیسه گَهْ به کاسه عُمر رفت
هر نَفَس از کیسه ما می‌رَوَد

مرگْ یک یک می‌بَرَد وَزْ هَیْبَتَش
عاقلان را رَنگ و سیما می‌رَوَد

مرگْ در رَهْ ایستاده مُنْتَظِر
خواجه بر عَزمِ تماشا می‌رَوَد

مرگْ از خاطِر به ما نزدیک تَر
خاطِرِ غافِلْ کجاها می‌رَوَد

تَنْ مَپَروَر زان که قُربانی‌ست تَنْ
دل بِپَروَر دل به بالا می‌رَوَد

چَرب و شیرین کَم دِهْ این مُردار را
زان کِه تَنْ پَروَرْد رُسوا می‌رَوَد

چَرب و شیرین دِهْ زِ حِکْمَت روح را
تا قَوی گردد که آن جا می‌رَوَد

حِکْمَتَت از شَهْ صَلاحُ الدّین رَسَد
آن که چون خورشیدْ یکتا می‌رَوَد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۲۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.