هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، درباره عشق به خدا و ستایش عاشقان است. در آن، عاشقان به خاطر عشقشان به خداوند مورد ستایش قرار می‌گیرند و آرزو می‌شود که عاقبتشان نیکو باشد. همچنین، از رنج‌های عشق و فداکاری عاشقان سخن به میان می‌آید و تأکید می‌شود که عشق ارزش هر رنجی را دارد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'دست کردی دلبرا در خون ما' ممکن است نیاز به تفسیر و درک بیشتری داشته باشند که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

غزل شمارهٔ ۸۲۶

ای خدا از عاشقانْ خُشنود باد
عاشقان را عاقِبَتْ مَحْمود باد

عاشقان را از جَمالَت عید باد
جانِشان در آتشَت چون عود باد

دست کردی دِلْبَرا در خونِ ما
جانِ ما زین دستْ خونْ آلود باد

هر کِه گوید که خلاصَش دِهْ زِ عشق
آن دُعا از آسْمانْ مَردود باد

مَهْ کَم آید مُدّتی در راهِ عشق
آن کَمیِّ عشقْ جُمله سود باد

دیگران از مرگْ مُهْلَت خواستند
عاشقان گویند نی نی زود باد

آسْمان از دودِ عاشقْ ساخته‌ست
آفرین بر صاحِبِ این دود باد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.