هوش مصنوعی: این متن بیانگر اندوه و دلتنگی عمیق شاعر است که مانند ابری بی‌وقف می‌گرید. شاعر از دیگران می‌پرسد که چه اتفاقی افتاده است که او را این چنین غمگین کرده و از حد معمول فراتر رفته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی داشته باشد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند اندوه و پرسش‌های وجودی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۹

پیوسته چو ابر این دل بیخویش که هست
خون میگرید زین ره در پیش که هست

گویند: چه کارت اوفتادست آخر
چه کار بود فتاده زین بیش که هست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.