هوش مصنوعی: شاعر از گذر سریع جوانی و رسیدن پیری و رنج‌های آن می‌نویسد. او با اشاره به سفید شدن موهایش (کافور دمیدن) به نزدیک بودن مرگ (رسیدن کافور که نماد کفن است) اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق مانند پیری و مرگ است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد یا باعث نگرانی آن‌ها شود. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۰

دردا که جوانی ز بَرَم دور رسید
صد گونه بلای منِ رنجور رسید

کافور دمید از بناگوش برون
یعنی که: کفن ساز که کافور رسید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.